دل در گره زلف تو بســــتیم دگر بار
وز هر دو جهان مهر گسستیم دگربار
جام دو جهان پر ز می عشق تو دیدیـم
خوردیم می و جــــام شکستیم دگــربار
شاید که دگــر نعره‌ی مستانه برآریـــم
کز جام می عشــــق تو مستیم دگـــربار
المنة لله که پس از محنت بســــــــــــیار
با تو نفســــی خوش بنشستیم دگـــربار
چون طره‌ی تو شیفته‌ی روی تو گشتیم
هیهات! که خورشید پرستیم دگـــــربار
ما ترک مراد دل خودکـــــــــــام گرفتیم
تا هرچه کند دوست خوشـــستیم دگربار
با عشق تو ما راه خــــــــرابات گرفتیم
از صومعه و زهد برستیم دگــــــــربار
در بنـــــــدگی زلف چلیپات بمانــــــدیم
زنار هم از زلف تو بســـتیم دگـــــربار
- فخرالدين عراقي
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر